Dinimiz Ve Yilbasi

Rahman Rahim Allahin adi ile...
Alemlerin Rabbı Allaha hamd olsun.
Afiyette ve belada, darlıkta ve genislikte.
Salat ve selam, Seyyidülmürselin Resulullah Efendimize ve tüm aline
Sübhan Allahtan temenni: Selametiniz, afiyetiniz, sebat ve istikametinizdir
****************************

MÜSLÜMANLAR VE YILBAŞI GECESİ

İslam dinini, sadece ahirette cennet kazandıran bir inanç sistemi olarak görenler kesinlikle yanılırlar. Çünkü İslam, mensuplarına nasıl ebedi alemde cenneti kazandırıyor, Cemali İlahiye kavuşturuyorsa, dünyada da cennet misali mazbut ve mesud hayat düzeni ile huzur ve saadet içerisinde yaşamayı telkin ve talim ediyor. Bunun örnekleri sayılamayacak kadar çok, münakaşa edilemeyecek kadar da nettir.

Dinine bağlı insanlar, kötü alışkanlıklara daha az kapılmakta, dinin haram ve günah ikazlarına kulak verişleri sebebiyle kendilerini kötü alışkanlıklardan, bağımlılıklardan daha kolay muhafaza edebilmektedirler. Ama haramıgünahı bilmeyen, bilse de itaat etmeyenler ise, nefislerine mağlup düşüp şeytana uymakta, çeşitli kötü alışkanlıklara maruz kalabilmekte, sonra da kurtuluş için çırpınıp durmaktadırlar.

Bu sebeple diyoruz ki; İslam dini aslında, mensuplarını her iki cihanda koruyan bir zırh, kollayan bir muhafızdır. O zırha bürünen bir insan, zamanın bütün kötülüklerinden kendini koruyabilmektedir. Yılbaşı geceleri bunun en canlı ve münakaşasız örneğini teşkil etmektedir. Dinine bağlı Müslümanlar yılbaşı gecelerini nasıl karşılıyor, nasıl bir değerlendirme içinde bulunuyorlar!.. Bakıldığı bir zaman görülecektir ki; şuurlu bir mümin, ömründen bir senenin bitip yeni bir seneyi harcamaya başlayacağı gecede, nefs muhakemesi yapar ve kendi kendine der ki:

Yılbaşı gecesinin manası, sayılı ömür senelerinden birinin daha bitmesi, gençlik günlerinin tükenip, ihtiyarlık demlerinin gelmesi demektir. Nitekim her yılbaşında siyah saçlara biraz daha aklar düşüyor, akların sayısı her sene biraz dana çoğalıyor...

Öyle ise, böyle gecelerde daha çok sefalete, daha çok sefahete düşmek yerine; daha çok ahirete, daha fazla ebedi hayata meyilli olmak lazımdır. Zira bu hızlı gidişin istikameti kabire, öteki aleme doğrudur. İşte dinimiz böyle düşündürüp, böyle tedbirli hareket ettirdiği içindir ki, Müslümanların geçen senelerden pişmanlığı azdır. Dinine bağlılığı, onu, pişmanlık duyacağı günahlardan, kötü hayattan korumuştur. Ama kendisi dini ölçülerle kayıtlı görmeyen başıboş insanlarda ise, hiçbir yılbaşında böyle bir düşünce ve muhakemeden bir eser yoktur. Tam bir şuur ve idrak mahrumiyeti içindedirler. Ölüme bir sene daha yaklaşmanın delilini teşkil eden gecede; hem ahlakından, hem sıhhatinden, hem de parasından zarar görmekte, fireler vermekte, pişman olacağı fiileri işlemektedir. Bir kaç saatlik bu eğlence ve sefahetin arkasından ömür boyu üzüntü ve pişmanlıklar gelmekte...

Mahşere kadar da kendisini takip etmektedir.
Müslümanı böyle ömür pişmanlıklara teşvik sevkeden şey, İslamın icabını yaşayamayışında, yani İslamın ahlak anlayışını hayatına düstur etmeyişindedir. Kısacası, sözde Müslüman, nüfus kağıdında İslam oluşundadır. Şayet mensubu bulunduğu İslam dininin emirlerine sadık kalacak bir iman kuvveti kazanabilse, her yılbaşı, bunları düşünmesine, kendine çeki düzen verip imanamel ve ahlak bakımından yükselmesine, manen mesafe almasına sebep olacak, pişmanlık duyacağı bir sefahet ve sefalete düşmeyecek...

Demek ki yılbaşı gecelerinde kimilerini o hale düşürüp, kimilerini de bu duruma çıkaran şey, kişinin dinine bağlı olup olmamasından başka bir şey değildir. Dinde laubalilik, insanı muhakemesizleştirip safalete itmektedir... Bu bir vakadır.

Hulasa, bu alem bir imtihan yeridir. Dileyen hidayeti, doğruyu, hakkı, güzeli; dileyen de dalaleti, eğriyi, batılı ve çirkini tercih eder. Her iki hedefe de yol açık. İsteyen istediği yere yönelir...

Kimi, yılbaşında şuur ve idrakini iptal, kimi de ihya eder.

Biz, Cenabı Hakkın ihsan buyurduğu, şükründen aciz olduğumuz bütün nimetlerine, İslam nimetine ve Ümmeti Muhammedden olmak nimetine başta Zatı ilahisinin, sıfatı ilahisinin, esmai ilahisinin ve efali İlahisinin hudutsuzluğuna şükrederiz. Ve Ümmeti Muhammedin tamamına rahmetiyle muamele edip hidayeti kamile nasip eylemesini Rabbimizden niyaz ederiz.

***************************************************************************************************

31 Aralık Pazar gününü, 1 Ocak Pazartesi gününe bağlayan gece yılbaşı gecesidir. Yılbaşı kutlamaları denilince de eski yılın sona erip yeni yıla geçildiği 31 Aralık/1 Ocak gecesi yapılan eğlence ve faaliyetler anlaşılır. Ancak yılbaşı eğlenceleri, ilk bakışta yeni yıla girişin kutlamaları gibi gözükmekle birlikte bunun hıristiyan batı’nın noel bayramıyla da yakın ilgisi bulunmaktadır.
25 Aralık’ta başlayan ve yaklaşık bir hafta süreyle kutlanan noel ve yılbaşı, başta Avrupa ve Amerika kıtası ülkeleri olmak üzere dünyanın birçok yöresindeki hıristiyan topluluklarca kutlanmaktır. l Ocak tarihindeki yılbaşı kutlamalarının Türkiye’de de özellikle son dönemlerde gittikçe artan bir ilgiyle kutlanmakta olduğu dikkati çekmektedir Ancak batıda farklı anlamlar ifade eden noel ve yılbaşı kutlamalarının Türkiye’de yılbaşı bağlamında genellikle birbirine karıştırılarak birleştirildiği ve bu sebeple kamuoyunda bir spekülasyon ve devam edegelen bir tartışma ortamı bulunduğu bilinmektedir.

Yılbaşı, dini bir bayramdır
Bugün için ticari hüviyeti ön plana çıkmış olsa da bütün âdet ve törenleriyle noel kutlamaları, yukarıda ifade edildiği gibi kökeni itibariyle tamamıyla dinsel bir bayramdır. Bu bayramın ve bayramla ilgili olarak yapılan âdet ve törenlerin Müslümanlarca benimsenip uygulanması ise dinsel ve kültürel bir yozlaşma olarak görülmeli; böylesi bir tutumun; kendi dinî inançlarımızdan, değerlerimizden uzaklaşma ve başkalaşma sürecini hızlandırdığı, halkımıza-ülkemize yönelik hıristiyan misyonerliği için de oldukça elverişli bir durum oluşturacağı gözden uzak tutulmamalıdır.

Dünyanın her yerinde yaşayan katolik; protestan bütün hıristiyanlar aynı tarihte mahalli gelenekleri doğrultusunda bu kutlamalara katılırlar. Bu kutlamalar onlar için çok önemlidir. Küsleri ve dargınları barıştırırlar, birbirlerine hediye alır, yaşlıları, sakatları, hastaları ziyaret ederler. O geceyi neşeli geçirmek için herşeyi unutup, kendilerini zevk ve sefaya verirler.

Çam ağaçlarını süsleyip püsleyerek dükkan vitrinlerine, evlerinin en değerli köşelerine yerleştirirler. Birbirleriyle tebrikleşirler. Dinî bir atmosfer içinde geçen noel bayramı akabinde ise, yeni yıla giriş büyük bir çılgınlıkla, lüks ve israfla kutlanır. hıristiyan ülkelerdeki dinden kaynaklanan bu eğlenceler, 31 Aralık günü en yüksek seviyeye ulaşır. İnsanlar adeta çılgınlaşarak kendilerinden geçerler. Kumar, içki, dans partileri düzenlerler. Kökeni itibarı ile dinsel bir tören olan noel, Yunanistan ve özellikle Hıristiyan ülkelerinde şenlikler ile kutlanırken maalesef yurdumuzda da büyük meydanlarda şenliklere dönüştürülüyor.
Halbuki, bu günde yapılan içkili, kumarlı eğlencelerin gerçek hıristiyanlıkla hiçbir alakası yoktur. Beşeriyetin ıslahı için ALLAH Teâlâ tarafından gönderilmiş ilahi bir din, tebliğcisi olan Peygamberin doğum yıl dönümünün bu şekilde kutlanmasına müsaade eder mi? İçkili, kumarlı ve insanı küçük düşüren zevklerin terennüm edildiği kutlama törenleri, İlahi bir dinin esaslarıyla bağdaşabilir mi?

müslüman olmayanlara benzemeyin
"Kim bir millete benzemeye çalışırsa, o da onlardandır," buyurmuşlardır.
Bu hadis-i şerif benzemenin müspet ve menfi kısımlarını içine almaktadır. Çünkü teşebbüh (benzemeye çalışmak): Başkalarının yaptığı bir işi onlara uyarak yapmak demektir ki hayır ve şerde, günahta, küfür ve imanda olabilir. O halde bu hadis-i şerif: Kâfirlere, fasıklara, günahkarlara benzemeyi yasakladığı gibi başta Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimize olmak üzere, sahabe-i kirama, meşayiha, takva ve salah sahibi kimselere benzemeyi de teşvik etmektedir.
Özellikle yahudi ve hıristiyanlar kısacası İslam’a inanmayan bütün toplumlar, Müslümanların benzememekle emrolundukları toplumlardır. Amr b. Şuayb (R.A.)nun, dedesinden rivayetine göre Peygamberimiz (S.A.V):
"Bizden başkasına benzemeye çalışanlar bizden değildir. Yahudilere ve hıristiyanlara benzemeyiniz…" buyurmuşlardır.

Benim Fikrim ise :

İsteyen kutlar istemiyende kutlamaz ona kimse karışamaz. Ama şunuda sormak gerekir acaba Müslümanların yılbaşını kaç kişi hatırlıyor . Evet bir çok örf ve adetlerimizi terkedip yavaş yavaş Hristiyan alemine özenilmeye başlandı . Hatta özenmeyi bırakın kendi dini bayramımız bile çalınıyor örnekmi tabiki hiç bir zaman şeker bayramı olmayan Ramazan bayramı .

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
«Kim (kendi isteğiyle) bir topluluğa (millete) benzerse, onlardan olur» Ebu Davud; 4031,