Benim yaslandigimi düsündügün gün (ihtiyarladigimda) sabirli ol lütfen ve beni anlamaya calis!
Yemek yerken üstümü kirletirsem lütfen kizma!
Sana bir seyler ögretmek icin nasil cirpindigimi, bikmadan, usanmadan ugrastigimi o günleri hatirla!
Sen kücükken, uyuyana kadar sana ayni hikayeyi bilmem kac defa tekrar tekrar okumak zorunda kaldigimi hatirla!
Yeni teknolojiler karsisindaki cahilligimi görürsen bana zaman tani; beni yüzünde alayci gülümsemeyle izleme!
Bazi zamanlarda unutkan olursam yahut konusmalarimizda ipin ucunu kacirirsam lütfen hatirlamam icin gerekli zamani bana tani; hemen sinirlenme! Cünkü asil önemli olan senin yaninda olabilmem ve beni dinliyor olmandir.
Ben sana bir sürü seyi nasil yapacagini gösterdim!
Yasli bacaklarim yürüme izini vermediginde bana elini ver! Tipki, benim sana ilk adimlarini atarken verdigim gibi.
Bir gün beni anlayacaksin.
Senin yaninda oldugumda üzgün, kizgin ya da gücsüz hissetme kendini. Benim yanimda olmalisin, beni anlamalisin ve bana yardim etmelisin.
Benim icin yaptiklarini, bir gülümseme yada senin icin her zaman tasidigim cok derin sevgiyle duâ ederek geri ödeyebilirim ancak.
Seni cok seviyorum ve hep sevecegim; bunu sakin unutma!
Sana yaptiklarimi ve sevgimi hep karsiliksiz yaptim!
Simdi beni anladin mi yavrum?...