Bilgi-Paylasim Forum'a Hosgeldiniz,
Tüm Bilgileri Görmek icin,ve daha fazla forumdan yararlanmak yada faydalanmak icin Kayit Olmaniz Gerekmektedir.
Sizin'de Paylasmak istediginiz Bilginiz Varsa Buyrun,Paylasin,Tesekkür Ederiz.
Bilgi-Paylasim
Bilgi-Paylasim Forum'a Hosgeldiniz,
Tüm Bilgileri Görmek icin,ve daha fazla forumdan yararlanmak yada faydalanmak icin Kayit Olmaniz Gerekmektedir.
Sizin'de Paylasmak istediginiz Bilginiz Varsa Buyrun,Paylasin,Tesekkür Ederiz.
Bilgi-Paylasim
Würden Sie gerne auf diese Nachricht reagieren? Erstellen Sie einen Account in wenigen Klicks oder loggen Sie sich ein, um fortzufahren.
Mesaj Sayısı : 587 Reputation : 31 Points : 32 Kayıt tarihi : 22.10.08
Thema: Ugur Arslan siirleri 1 Do 11 Dez 2008 - 3:17
Adi Mehmet
Adi Mehmet... Kara kitanin kara gözlü, zayif yüzlü çocugu. Göz kapaklarinda günes ve çapaklari çöl sarisi. Çaresizligin girdabinda. Kelebek renkli yüzünün yorgun yarisi.
Adi Mehmet... Bir halkin hikayesi yani. Yeni günün soldugu beldeye, asirlar öncesinin bir yolculuk efsanesi. Bir halkin ismi yani. Kaderden ötesi olmayan.
Adi Mehmet... Kimseden medet ummayan. Aç karinli, hasta yüzlü ama tok gözlü. Öylece duran ve sabreden. Uzaktan gelen yolculari agirladigi günkü gibi. Necasi gibi, Habesi gibi. Dogru, dürüst, iyi, insan yani...
Adi Mehmet... Bir umudun ismi. Çöle yagmur yagdigi günün. Karninin doydugu günün. Öldügü günün. Ve üstünde çiçekler açabilen bir mezara gömüldügü günün ismi yani.
Adi Mehmet... Kimse tanimaz, kimse bilmez. Kara gözleri gülmez. Dünyanin gözü kör olmus sanki. Kimse onlari görmez.
Adi Mehmet... Kim duyar ki; Dudaginda bir feryat! ! Savasmak dudurken yani, Mehmet'i kim dinler ki? Açligi kim dinler ki? Adi mehmet... Hastaligin gözlerindeki bugusu. Açligin kokusu. Ve ölümün korkusu. Bir kum firtinasi ugultusu. Aglayan bir bebek sesi. Ve zayif dizlerin yagmursuz çöllerdeki izi. Söyle dünya insanlarin kaç kisi? Kaçi sagir, kaçi kör, kaçi arsiz, kaçi erkek, kaçi disi? Açliktan ölmek kaldimi be simdi? Söyle dünya insanlik kimin isi? .....
Ugur Arslan
Beni Sana Yönlendir
Telefon numarani bana yönlendir bundan sonra Arayan benden duysun sesini Ben anlatayim her günün, bütün ömrümün efsanesini Bütün hilelerini benden bilsinler senin Bütün yalanlarini ben söyledim sevdalarin Her ayriligin fâiliyim bundan sonra Ben yalanci, ben zalim, ben kaçak Ben sözümde durmaz, ben kazandigi gün çekip giden Benden bilsinler. Ben her hikayenin katili. Gamzelerine astigin suçlulugu, gençligimin firâri fikrine yönlendir Arayan benden sorsun tarihinin agir günahlarini Birak benden bilsinler bu ayaklanmayi Bütün ipuçlarini bende arasinlar bu eylemin Bende kurulsun adaletin mahkemesi Yakinlarim çeksinler ipimi Sen yine yalanci sahit, meçhul tanik Sen hep oldugun gibi kal yani. Sen yine bana ödet harcadigin bütün kiymetli degerlerin bedelini Benden bilsin herkes hayata taktigin bu acilari Ben bagladim masumiyeti haraca Ben kestim bütün sevmelerin yüklü hesabini Askin sesini duydugumda kaçacagim ben Ben bütün uyruksuz oyunlarin öz vatani Ben yalnizligin aci sitemi Ben eylemci, ben firâri, ben yok! Silah kullanmam hiç. Aldatirim ben Sen dünyanin bütün denizlerini, kurakliginin terkisine yönlendir bundan sonra Özleyen bende baksin gözlerinin mavi demine Birak benden bilsinler sulak yerlesim bölgelerine giden toplu göçleri Çaglarin bütün savaslarinda da beni yensinler Bende arasinlar dünyanin aska açliginin ekolojik nedenlerini Sen ölü kuslarin kanatsiz ruhlarina takilip cennete git. Sen yine yalan söyle. Sen ihanet eder sevgiye Sen kavgalarimin ilk tokadini atip kaçiver kallesçe Sen sanci ol, deliligimin kogusu ol. Yok, yok. Sen yine.................. Benden bilsinler bu evin viraneligini Ben yiktim binalarin bütün duvarlarini Ben korktum yüregimi açip öpmekten Kaçtim iste bir askin esaretine düsmekten Kaçtim iste. Bütün gidislerin sebebiyim aslinda Ben korkak, ben deli, ben tokatçi. Ne kadar asil bir eylem olsa da Boyun egilmez ASKA! Içimde esaretin güftesini duyumsadigim an geçerim verdigin her güzellikten. Ben asirlik sevdalarin kelepçesine tüneyen hain kusun ta kendisiyim. Sen en iyisi hiçbir seyini yönlendirme bana Sen en iyisi beni sirtimdan vurmakla kal Yalnizca benden götürdüklerinden ibaret bir olay Yalnizligimin bas agrilari yikan aklimi Sen bana hiçbir seyini yönlendirme sakin Sen aslinda kendini benden sakin Kisiligine alismak mümkün gibi Sigarayi birakmak gibi yani aliskanligini üzerimden silkelemek Yani ilk gün çikmiyorsun aklimdan Ikinci gün daha çok özledigim belli olur Diger günlerin halini hatirlamiyorum bile Bildigim bir sey var hala ara sira sigara gibi sabrimi yokladigim. Dumaninda bir görünüp kayboldugum Sen en iyisi hiçbir seyini yönlendirme bana Batak sularda debinip dur Ara sira ufkumda görünüp, kir dümenini sonra Insanligin tarihine çektigi biçagi tasiyamiyor gururum Yokluguna alismayi sanki daha haysiyetli buluyorum Sen en iyisi benden uzak dur Ben yalnizligin aci sitemi Ben eylemci, ben firâri, ben yok! Silah kullanmam hiç aldatirim ben!
Ugur Arslan
Beni Tanirsin Sen
Çok zamansiz zamanlardan geçtim Samani mayalanmadan saklanmis zamanlardan.
Beni tanirsin sen! Vaatlerin yanar döner hiçligini, Daglari atese veren arzularin kallesligini, Masumiyetin can yakan dönekligin bilmisligim de Ayni zamanlardan...
Çocuklugumdan da uzak simdi Sevdaya hasretligim Askta kaybetmeyi marifet bilmisim Ve yüregimin limanina sokulan her kadini Seve seve kaybetmisim. Ben bana gelene degilde Nedense hep benden geçene yeltendim Bir yanim günaha Bir yanim aciya öykünürdü Aklima hep düsende Düsünüm gül yüzüydü...
Beni tanirsin sen! Acinin tadini sigarayla sevdim Sigarasiz acilar çekemedim Içinde yar olmayan sarkilari ezberlemedim 'Sigaramin dumani, yoktur yarin imani' Bütün hüzzam sözleri sanki ben besteledim. Ud oldum, kanun oldum Sadece ve ancak tellerime vuruldukça inledim Unutamadigim en güzel sarkiydi keza Bana agladigin efkarli sesin... Bak gülüm! Sen bilirsin Mardin'de unuttugum gençligim Mardin'de yandigim cehennemim Gözünü sevdigim, gamli yarim Mardin'in yasinda son nefesim
Beni tanirsin sen! Küfür ederken de utanmadim Cigerlerimi patlatip aglarken de Bir, seni seviyorum derken kizarirdi cemalim Hala da içimden sevmeyi tercih ederim.
Beni bilirsin sen! Ne param kaldi ne anam kaldi yitirmedigim Hep söylerim, benim kaybetmisligim dogustan Ne dostlarim, ne sen mahalle Sadece biri vardi mazide Bileceksin adini sende Bilecek adini herkes Inan hiç kimse degil Bir o kaldi geçmisin içinde 24 yil yasli Mardin'e ugramadim Ayriliklarin anasini belledim Adam gibi bir ayrilik daha görmedim.
Bak gülüm! Inanma sakin! ! Zaman her derde derman degil Içinden zaman geçmeyen yaralar var Zamanin ugramadigi diyarlar.
Ugur Arslan
Bir Çiçek Aldim
Dün gece yine yalnizdim Sokaga çiktim Ve kendime bir çiçek aldim Kendim almamis gibi yürüdüm sokaklarda Ve yalniz degilmisim gibi düsündüm Ama her gece gibi Dün gece de yalnizdim Ve kendime bir çiçek aldim Bir saat geri alinmis saatler Ben geri almadim Ve bir saat daha yalniz kalmadim Bir masaya oturdum Iki çay ismarladim Ben içtim sen soguttun sana söyleyecegim her seyi yuttum çok dert etmedim çünkü yoktun dün gece yine yalnizdim rahat agladim yoklugundan gizlemedim gözyaslarimi ve lambalari hiç karartmadim dün gece her gece gibi yalnizdim sokaga çiktim ve kendime bir çiçek aldim sen sandim Koklamadim
Ugur Arslan
Deniz Feneri
Sen Deniz Feneri Hüzünlü bir kis günü basladi yolculugun Çocuklugun yikik kentlerde Ve kesme kaya caddeli ahsap evlerde geçti. Okuma yazmayi ögrendigin Gazetelerdeki terör sayfalari Ve Haliç tersanelerinde korsanlar Evden çikarken vedalasirdi babalarla evlatlar...
Her sokagin basinda analarin isyani dururdu Ve günler kisa ama geceler uzun olurdu. Bir kursun bir liraya Ve bir hayat bir kursuna mal olur, Senin dogdugun yerlerde Insanlar can evinden vurulurdu.
Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dimdik delikanlisi Yavuz zirhlisinda deniz piyade eri Yetmisikiye dört çaki gibi asker Arkadasinin kaza kursunu izini sirtinda tasiyan Ve giderken biraktigi sevdigini döndügünde bulamayan...
Yikar mi bizi bu sevda! Bir ask delikanliyi bozar mi be adam?
Hadi kalk! Eski günlerde oldugu gibi Karanliga yine isik yak!
Arka bahçedeki mahalle kavgalarinda Kasina sapan tasi geldigi günden beri Hani kanina kanimi sürdügüm o günden beri Can dostum ve kan dostum Ister kalbine gömdügün sevdamin askina Ister Allah'in askina
Kalk bir isik yak ve bir kor düsür yüregimize Savasmak ne güzel bir sey ugruna Ve yeniden âuYaRi:SeViYeLi oL !! olmak...
Ve Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dürüst delikanlisi Kalbine gömdügün askin Gönlündeki sevdan ve aydinlik gözlerinle Senin isin karanliga korkuturcasina bakmakti Ve sana en yakismayan sey aglamakti.
Deniz Feneri Unutmadik o günleri Sevdamiz yüregimizde gizli kalir Ve mahallenin kizina âuYaRi:SeViYeLi oL !! olmak Ayip sayilirdi Bir kiza âuYaRi:SeViYeLi oL !! olmak bir de parkayi çikarmak haramdi Ve dünya dedikleri sey yalandi...
Paranin geçmedigi günler vardi gençligimizde Ve namerdin yikamadigi mertligimiz Silah çekmek ve tesbih sallamak degildi delikanlilik
Tesbihi çekmek, silahi saklamakti Yazik... Gün geldi delikanlilik kabadayiliga yenildi Sonra üç kurusa satilan sevdalar ve ucuz asklar Artik senin isin degildi...
Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dik ve yitik delikanlisi Ne geçmisten yükselen agitlar anliyor seni Ne de gelecege satilan asklar
Sen dogarken bir ölüm saskinligiyla Gökyüzüne uzanmis düsmanlik türküleri Suçüstü yakalanirken en güzel umutlarin Gözlerini bir ihanet aninda açmisligin Ve yakmisligin gecenin karanligina en derin aydinligini
Hey Deniz Feneri! Parayla satin alinamayacak asklarin sevdalisi Çektigin çileleri özenle sakliyorsun seyir defterinde Sarayburnu'nun dimdik ve yakisikli delikanlisi...
Gidiyorsun belki Deniz Feneri Sana "kal" diyemem giderken Sevmek kadar ölmek de kader Ama giderken bile isigin yol göstersin kayip gemilere Gözlerin gökyüzünü aydinliga bürüsün Ve sen ölsen bile bir gün Nâmin yürüsün Ve sen ölsen bile bir gün Nâmin yürüsün...
Ugur Arslan
Er Mektubu
O elinde tuttugun zarf bir ihanet aninda örülmüstür Ve zarfin içindeki kagit er mektubudur görülmüstür Dogum günüm bu gün 3 Aralik Ve safak karanlik Bu mektubu sana yaziyorum anne Dün sevdigimle ayrildik Son mektubuymus bana yazdigi Bir daha yazmayacakmis Demek sevda ayriliga bir ay dayanirmis Ve asker ocaginda terkedilmek de varmis
Bu mektubu sana yaziyorum anne Bu gün dogum günüm 3 Aralik Ve safak karanlik
3-5 nöbetindeydim dün gece Bir sarjörün boslugunda içtim son sigarami Ve yorgan gibi üstümü örttü kar siperde Sabaha karsi biraz içim geçmis Hayalin gözümün önüne geldi anne Kizkardesimi de verdiginden beri sevdigine Bir ben bir de sen kaldin geriye
Üzülme anne üsümüyorum Bekliyorum elim tetikte Bekliyorum memleketi ve seni Ve artik beklemiyorum beni beklemeyen sevdigimi Beklemiyorum yüregimi ve askimi Soguk siperde yalniz birakan sevgiyi Ve bekliyorum anne elim tetikte Eger girerse menzile vurup öldürecegim Hem aski hem sevgiyi
Geçen gece karakolu bastilar Kursunlar yagmur gibi yagdi üzerimize Garip gelecek belki sana ama Ortalik bayram yeri gibi oldu anne Biliyormusun o an hiç korkmuyorsun Herkes kendini bir sipere atiyor Ve gecenin karanliginda kursun yerine Isil isil yildizlar yagiyor sanki üzerimize Ve ölüm bile aklimiza gelmiyor anne Canlar canlar gidiyor Gidiyor canlar Ve kimbilir ne zaman bahar
Ugur Arslan
Gölgeli Adam
Sehrin yakamozlari Fakir bir yansimayla Denizin dalgalari arasinda Saklambaç oynamaya basladi Kiyida gölgeli bir adam Dalgalari tutmaya, Yakamozlari bulmaya çalisiyor Ve agliyor Balikçi motorlari geçiyor açiktan O,gözyaslarini sakliyor Ve belli etmiyor Yenilmisligini son lodosa Ve hirpalanmisligini gece yagmurlarinda
Kiyida gölgeli bir adam Öylece duruyor... Bir sigara yakiyor gölgesinden gizli Ve nemden tutusmayan kibriti Yüzünü aydinlatiyor Kimsenin göremedigi Dönüp de bakilmayan Ve balikçi aglarina takilmayan Kiyida gölgeli bir adam Öylece duruyor Ve gözleri seni soruyor
Ugur Arslan
Gözlerin
Ve gözlerin aklima gelir Ve sözlerin Gidisin gitmiyor gözümün önünden Ve izleri derin
Ilk degilsin bu senin bildigin Ve yine biliyorsun sen en son sevdigim
Simdi uzaklardasin Ben çamlar arasinda bir hastane odasinda Cigerimde bir ince hastalik Içimde kapanmak bilmeyen bir yara Ve elimde sanki inadina bir sigara Biliyorum dönmeyeceksin Hatta arkana bile bakmaksizin Gün gelir belki bir yuva kurarsin Oglun olursa benim adimi koyar misin?
Gittin Dag gibi sevdami devirip ardinda Gittin Allahaismarladik bile demedin Sazlar çalinir Çamlica'nin bahçelerinde O sarkiyi bir daha hiç söyleyemedim Simdi elimde bir bardak çay Ve dudagimda buruk tebessüm Kendi kendimi üzmemeye söz verdim Ve ben seni hayatimin bir musalla tasinin en yakin yerinde sevdim
Ugur Arslan
Günahsiz Ask
Zamansiz gözlerini ufka dikisin var ya Beni benden edisin Hesap vermeden Sormadan Söylemeden sevisin Bugulu gözlerinde Bakislarin beni birakir gider ya Sadece Sadece sen yokken kendime gelisim Umulmadik bir yerinde hayatin Cigerlerini söküp atarcasina Kalbindekileri haykiracakmis gibi Karsimda durusun Ve bir kelime bile etmeden Çekip gidisin Ve sususun var ya...
Sakagima dayanmis bir namlunun Tetigini çekmeyisin Oluk oluk cana hayat veren kani Sahdamarda kesisin Ve beni benden edisin En yasanacak zamaninda yasanmamisliklarin Çekip gidisin Ve asktan ölürken dahi Sevmiyorum deyisin Ve günahsiz gidisin Beni günaha sokar ya...
Ugur Arslan
Isimsiz
Bir bulut sarsin evinin damini Azrail beklesin almak için canini Ben degil askim emsin kanini Damarlarin kurusun beni yiktigin için
Giydigin en güzel elbise kefenin olsun Yilanlarin oldugu yerde mezarin olsun Mezar tasinda veremli yazili olsun Okuyanin olmasin beni yiktigin için